Su. Me. Ve. AS. Mo. Ma. Ju. Sa
جیوتیش یعنی: درک معنی اتفاقات روی زمین بر اساس آرایش و چیدمان گراها(سیارات). با بردن نام سنسکریت هر گراها می توانیم ارتباط قوی تری با آنها داشته باشیم ( مانند مانترا).
شانی(سترن،زحل): محل ذخیره ی کارما، نماد محدودیت و قانون، آهستگی،کندی و تدریج (ایجاد رنج،سختی) است.
در مرکز دایره ای که شانی ناظر به آن است؛ خورشید(روح، آتما) و در میانه ی آنها زمین (لاگنا) قرار دارد.
شانی یک مرز بین فضای درون و بیرون خودش ایجاد می کند و اجازه نمی دهد گراهای بیرون از خودش (اورانوس، نپتون، پلوتو) بر فضای داخلی، تاثیر کارمیک بگذارند.
روح انسان همیشه خواستار رسیدن به روشنایی و آزادی حقیقی است اما مسیر رسیدن به این آزادی از محدودیت می گذرد (رنج).
محدودیت های شانی همیشه برای رسیدن به روشن بینی است.
کارما یعنی عمل و رفتار (فیزیکی، ذهنی، روحی) و جیوتیش یعنی درک کارما و اگاهی نهفته در زمان.
مطالعه جیوتیش نیاز به صبر، پشتکار، خستگی ناپذیری و مسئولیت پذیری دارد (تقویت شانی).
